Przepis ten miał pojawić się wczoraj, na dzień matki, ale  zamiast dokończyć wpis spędziłam popołudnie z moją mamą. Wybaczcie tę kolejną blogowa niekonsekwencję :)

Mama nie jest mistrzynią gotowania, to raczej tata realizował się zawsze w kuchni, choć często z mamy asystą. Jednak niechęć do gotowania skłaniała ja zawsze do szukania prostych i szybkich przepisów, zarówno na słodkości, jak i dania wytrawne. Jej domeną są wszelkie serniki na zimno czy kilkuskładnikowe, lekkie ciasta, które musza się po prostu udać. Dla mnie piecze pyszne owocowe ciasta na bazie roślinnych składników. Myślę, ze ten przepis spodobałby się jej, ale nie wiem czy nie zrobiłaby ciasteczkowego spodu. Ale już krem budyniowy z rabarbarem jest zupełnie w jej stylu.  Żeby jednak nie było tak słodko i mdło dodałam do kremu soku z pomarańczy i imbiru, co przesunęło proste ciasto na zupełnie inny poziom doznań smakowych.

Cytrusowo-pikantna nuta rozwiała nudę tradycyjnych, słodkich wypieków, pozostawiając jednak je wciąż w sferze domowych pyszności, tylko bardziej intersujących i smakowitych. Ciasto jest słodko-kwaśne, bardzo orzeźwiające – idealne na cieplejsze dni, i też smakujące najlepiej po schłodzeniu.

Spód jest idealnie kruchy, a raczej półkruchym w kuchennej terminologii, ponieważ doskonale trzyma formę i nie rozpada się w trakcie przenoszenia smakowitych kawałków ciasta. Wychodzi tak dobrze dzięki zastosowaniu masła z aquafaby. Niestety nie otrzymacie takiego spodu na bazie margaryny, która zawiera zbyt dużo wody. Jeśli nie chce wam się robić masła z aquafaby, chociaż moim zdaniem to puszysta struktura emulsji zapewnia ciastu tak dobrą strukturę, dodajcie zamiast niego schłodzoną wodę z cieciorki i rafinowany olej kokosowy. Proporcje podane są w notatkach poniżej.

Zapraszam na proste i po prostu pyszne ciasto, które przygotujecie w pół godziny. Potem jeszcze tylko dwie godziny chłodzenia i możemy delektować się ciastem jak od mamy, z małym, choć znaczącym egzotycznym akcentem.